Pembahagian adalah proses memperuntukkan beberapa wakil ke kawasan-kawasan yang berbeza, seperti negeri atau wilayah. Perubahan pembahagian sering disertai oleh penyempadanan semula, persempadanan semula sempadan daerah pilihan raya untuk menampung bilangan baru wakil. Persempadanan semula ini adalah perlu di bawah sistem daerah ahli tunggal, kerana setiap wakil baru memerlukan daerah mereka sendiri. Sistem ahli berbilang, bagaimanapun, berbeza-beza mengikut peraturan lain. Ireland, sebagai contoh, melukis semula kawasan pilihan raya selepas setiap bancian[1] manakala Belgium menggunakan sempadan negeri yang sedia ada untuk daerah pilihan raya dan sebaliknya meningkatkan bilangan wakil yang diperuntukkan.

Pembahagian umumnya dilakukan atas dasar jumlah penduduk. Kerusi di Dewan Perwakilan Amerika Syarikat, misalnya, diumpukkan semula kepada setiap negeri setiap 10 tahun sebaik selepas bancian, dengan beberapa negeri yang telah berkembang penduduknya memperolehi kerusi tambahan. Senat Amerika Syarikat, sebaliknya, adalah dibahagikan tanpa mengambil kira jumlah penduduk; setiap negeri mendapat genap dua senator. Salah pembahagian berlaku apabila pengundi kurang- atau lebih- diwakili disebabkan oleh perubahan penduduk daerah.

Memandangkan kerumitan proses ini, perisian semakin digunakan untuk memudahkan tugas, tetapi memberikan hasil yang lebih baik.

Penentuan sempadan pilihan raya

Penentuan sempadan pilihan raya (Bahasa Inggeris: gerrymandering) ialah manipulasi sempadan kawasan pengundi untuk kepentingan politik. Dengan membuat beberapa "kehilangan" daerah di mana calon pembangkang mempunyai potensi tinggi untuk menang, ahli politik gerimander boleh menghasilkan kemenangan lebih banyak, walaupun lebih tipis, untuk diri sendiri dan parti mereka. Penentuan sempadan pilihan raya bergantung kepada kesan undi terbuang, dengan berkesan menumpukan undi terbuang di kalangan lawan sambil meminimumkan undi terbuang di kalangan penyokong. Oleh itu, penentuan sempadan pilihan raya biasanya dilakukan di bawah sistem pengundian menggunakan daerah ahli tunggal, yang mempunyai lebih suara terbuang.

Walaupun lebih sukar, penentuan sempadan pilihan raya juga boleh dilakukan di bawah sistem pengundian berkadaran apabila daerah memilih sedikit kerusi. Dengan membuat tiga daerah ahli di kawasan-kawasan di mana kumpulan tertentu mempunyai majoriti kecil, misalnya, ahli politik gerimander boleh mendapatkan 2/3 kerusi daerah itu. Begitu juga, dengan membuat empat daerah ahli di kawasan-kawasan di mana kumpulan yang sama mempunyai sedikit kurang daripada majoriti, ahli politik gerimander masih boleh mendapatkan betul-betul separuh daripada kerusi.

Walau bagaimanapun, sebarang penentuan sempadan pilihan raya sebegitu mungkin yang secara teori boleh berlaku tetapi menjadi lebih kurang berkesan kerana kumpulan minoriti masih boleh melantik sekurang-kurangnya seorang wakil jika mereka membentuk peratusan besar penduduk (contohnya 20-25%). Bandingkan ini dengan daerah ahli tunggal di mana 40-49% daripada pengundi boleh asasnya menutup dari sebarang perwakilan.